share on:

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗ;

Εισαγωγή.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η εκσπερμάτωση ακολουθεί μετά από μία σκληρή στύση. Στις περιπτώσεις ανδρών που η στύση έχει χαθεί λόγω τραύματος ή σοβαρών οργανικών προβλημάτων, η εκσπερμάτιση εξακολουθεί να μπορεί να προκληθεί μετά από επαρκές ερέθισμα. Αυτό δείχνει ότι η στύση και η εκσπερμάτιση είναι δύο διαφορετικά φαινόμενα. Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι το εξής: αφού η στύση έχει διατηρηθεί για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, διάφορα ερωτικά ερεθίσματα κυρίως σε αισθητήρες αφής του δέρματος του πέους και της βαλάνου, φτάνουν σε ένα επίπεδο ερεθισμού τέτοιο, μετά το οποίο η συγκράτηση της εκσπερμάτισης δεν είναι πλέον εφικτή. Η εκσπερμάτιση μπορεί να προκληθεί και με τον ερεθισμό άλλων ερωτογόνων περιοχών. Συνήθως οι άντρες με την εμπειρία τους γνωρίζουν ποιων περιοχών ο ερεθισμός προκαλεί εκσπερμάτωση.

Ανατομία της εκσπερμάτισης.

Το έσω γεννητικό σύστημα των αντρών, το οποίο περιλαμβάνει τις σπερματοδόχους κύστεις, τον προστάτη, το σπερματικό πόρο και την ουρήθρα, είναι η κυρία ανατομική δομή που συμμετέχει στη λειτουργία της εκσπερμάτισης. Το 60 με 70% του υγρού εκσπερμάτισης παράγεται στις σπερματοδόχους κύστεις, το 20 με 30% προέρχεται από τον προστάτη και το υπόλοιπο 15% παράγεται στους όρχεις, έχει αποθηκευτεί στην επιδιδυμίδα και μεταφέρεται μέσω του σπερματικού πόρου στην σπερματική λήκυθο. Εκεί ενώνεται με το υγρό από τις σπερματοδόχους κύστεις και μέσω των εκσπερματικών πόρων διοχετεύεται στην οπίσθια ουρήθρα κατά την εκσπερμάτιση. Στο επίπεδο του πυελικού εδάφους υπάρχουν δύο μικροί αδένες του Cowper οι οποίοι προσθέτουν και αυτοί λίγο υγρό. Η παραγωγή υγρού στις σπερματοδόχους κύστεις και στον προστάτη είναι υπό αυστηρό ορμονικό έλεγχο μέσω της διυδροτεστοστερόνης και μπορεί να επηρεαστεί στις περιπτώσεις ανεπάρκειας ανδρογόνων ή όταν χορηγούνται αναστολείς της αναγωγάσης 5 – α για τη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας προστάτη. Η ενεργός μεταφορά τόσο του σπέρματος όσο και του σπερματικού υγρού ελέγχεται από την ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος κατά τη διάρκεια του σεξουαλικού ερεθισμού και προκαλεί τον ερεθισμό Α1 αδρενεργικών υποδοχέων, οι οποίοι βρίσκονται σε μεγάλη πυκνότητα στο γεννητικό σύστημα. Η ενεργοποίηση των α-1 υποδοχέων προκαλεί σύσπαση τον λείων μυϊκών ινών των σπερματοδόχων κύστεων, του προστάτη και των εκσπερματικών πόρων, η οποία προκαλεί την αποβολή του σπερματικού υγρού. Το τελικό προϊόν της εκσπερμάτισης έχει όγκο περίπου 3 με 4 cm³ ανάλογα και με τη συχνότητα των εκσπερματίσεων.

Φυσιολογία της εκσπερμάτισης
Η φυσιολογική εκσπερμάτιση διακρίνεται σε τρία στάδια.

Στο πρώτο στάδιο έχουμε την συλλογή του σπερματικού υγρού. Τα σεξουαλικά ερεθίσματα ενεργοποιούν τα συμπαθητικά κέντρα του νωτιαίου μυελού Θ10-Ο2. Περισταλτικές συσπάσεις της επιδιδυμίδας και του σπερματικού τόνου μεταφέρουν το σπέρμα. Με τη σύσπαση των σπερματοδόχων κύστεων και του προστάτη, σπερματικό υγρό μαζεύεται στην οπίσθια ουρήθρα. Η διόγκωση και η αύξηση της πίεσης στην οπίσθια ουρήθρα προκαλεί αίσθημα προς εκσπερμάτιση.

Στη δεύτερη φάση έχουμε την αποβολή του υγρού της εκσπερμάτισης. Ενεργοποιείται από τα παρασυμπαθητικά και σωματικά αντανακλαστικά κέντρα του νωτιαίου μυελού Ι2-Ι4. Οι ρυθμικές συσπάσεις του βολβοσηραγγώδους μυ και του πυελικού εδάφους με το ταυτόχρονο κλείσιμο του αυχένα της κύστης και την χαλάρωση του έξω ουρηθρικού σφιγκτήρα, έχουν σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση του υγρού της εκσπερμάτισης. Η πρώτη ώση μπορεί να φτάσει στην ταχύτητα των 50 km/h ενώ οι επόμενες είναι σαφώς αργότερες. Οι υγιείς νεαροί άνδρες έχουν περίπου 10 με 15 συσπάσεις. Η πλειοψηφία του σπέρματος αποβάλλεται με τις δύο πρώτες συσπάσεις. Με την αύξηση της ηλικίας η δύναμη, η ένταση και συχνότητα της εκσπερμάτισης μειώνονται.

Ο οργασμός είναι ένα περίπλοκο υποκειμενικό συναίσθημα, κυρίως σχετιζόμενο με ευχαρίστηση και εστιάζεται στην πυελική περιοχή. Το αίσθημα του οργασμού είναι προϊόν επεξεργασίας του εγκεφάλου και προκύπτει από την επεξεργασία των αισθητηριακών και σωματικών αισθήσεων που προέρχονται από τα γεννητικά όργανα και τις συσπάσεις του πυελικού εδάφους. Η εκσπερμάτιση και ο οργασμός ακολουθούνται από την επονομαζόμενη ανερέθιστη περίοδο, η διάρκεια της οποίας ποικίλει από άτομο σε άτομο και αυξάνεται με την ηλικία.

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΣΗΣ.
Χρονολογικές διαταραχές εκσπερμάτισης.

Πρόωρη εκσπερμάτιση.

Ονομάζεται η εκσπερμάτωση η οποία συμβαίνει πάντα ή σχεδόν πάντα πριν από ή εντός ενός λεπτού από την κολπική διείσδυση. Συνοδεύεται από την αδυναμία καθυστέρησης της εκσπερμάτωσης σε όλες οι σχεδόν όλες τις κολπικές διεισδύσεις και από αρνητικά προσωπικά συναισθήματα δυσφορίας, ενόχλησης, απογοήτευσης και/ή αποφυγής σεξουαλικών επαφών.

Καθυστερημένη εκσπερμάτιση

Εκσπερμάτιση η οποία συμβαίνει μόνο μετά από μια ασυνήθιστα μακρά περίοδο σεξουαλικού ερεθισμού.

Απουσία εκσπερμάτισης.

Εκσπερμάτιση η οποία δεν συμβαίνει ούτε μετά από μια μακρά περίοδο σεξουαλικού ερεθισμού και παρ’ όλη την διατήρηση επαρκούς στύσης. Και η καθυστέρηση και η απουσία εκσπερμάτωσης, συχνά συμβαίνουν ως ανεπιθύμητη ενέργεια φαρμάκων που αναστέλλουν την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης ή εξαιτίας ορμονικών διαταραχών όπως ο υπογοναδισμός ή η υπερπρολακτιναιμία.

Ακούσια εκσπερμάτιση (ονείρωξη)

Αυθόρμητη ακούσια εκσπερμάτιση συμβαίνει φυσιολογικά σε εφήβους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι παθολογική όταν συμβαίνει την μέρα ως αποτέλεσμα νευρολογικών διαταραχών ή ως παρενέργεια φάρμακων.

Διαταραχές όγκου εκσπερμάτισης
Υποσπερμία

Ορίζεται ως όγκος εκσπερμάτισης μικρότερος των 2 cm³

Στεγνή εκσπερμάτιση

Παντελής έλλειψη σπερματικού υγρού εξαιτίας παλίνδρομης εκσπερμάτισης. Συμβαίνει όταν το σπέρμα διέρχεται του έσω ουρηθρικού σφιγκτήρα και πηγαίνει στην ουροδόχο κύστη. Το αίσθημα του οργασμού είναι συνήθως φυσιολογικό. Συνήθως συμβαίνει σαν αποτέλεσμα διουρηθρικής προστατεκτομής ή μετά από οπισθοπεριτοναϊκό λεμφαδένικό καθαρισμό ή αορτολαγόνια επέμβαση που προκάλεσαν βλάβες στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα.

Ασπερμία

Ονομάζεται η παντελής έλλειψη σπέρματος και/ή εκσπερματικού υγρού, η οποία συνοδεύεται από φυσιολογική αίσθηση οργασμού. Τόσο η υποσπερμια όσο και η ασπερμία συμβαίνουν συνήθως ως παρενέργειες φαρμάκων όπως οι ουροεκλεκτικοί α-αναστολείς (ταμσουλοσίνη, σιλοδοσίνη), οι αναστολείς της αναγωγάσης 5 –α, οι αναστολείςς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και ενδοκρινικές διαταραχές όπως ο υπογοναδισμός και η υπερπρολακτιναιμία.

Αισθητηριακές διαταραχές εκσπερμάτισης
Επώδυνη εκσπερμάτιση και/ή σύνδρομο μεταοργασμικού πυελικού πόνου.

Μπορεί να εμφανιστεί ως αίσθημα καύσου στην ουρήθρα, περινεϊκός πόνος, επώδυνες μυϊκές συσπάσεις, πόνος στη μέση κτλ. Συνήθως σχετίζεται με προστατικές παθήσεις όπως υπερπλασία προστάτη και η προστατίτιδα.

Ανηδονική εκσπερμάτιση.

Είναι εκσπερμάτιση που δεν σχετίζεται με το συνηθισμένο ευχάριστο αίσθημα οργασμού.

Ασθενική εκσπερμάτιση.

Είναι εκσπερμάτωση χαμηλής έντασης και δύναμης εκτίναξης. Μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους όπως ανατομική απόφραξη, νευρολογικές διαταραχές ή ακόμα και μυική δυστροφία.

Διαταραχές οργασμού
Τόσο ο καθυστερημένος οργασμός κατά τη διάρκεια σεξουαλικού ερεθισμού όσο και η ααντελής έλλειψη οργασμού (ανοργασμία) θεωρούνται διαφορετικοί βαθμοί της ίδιας πάθησης.

Μειωμένη ή απούσα οργασμική ευχαρίστηση

Σύνδρομο μεταοργασμικής ασθένειας.

Είναι ένα σπάνιο φαινόμενο που περιγράφτηκε πρόσφατα. Συνήθως συμβαίνει 30 λεπτά μετά από οργασμό και περιλαμβάνουν τα ακόλουθα συμπτώματα: θετικό αλλεργικό τεστ σε αυτόλογο σπέρμα, ιογενή συμπτωματολογία κι τοπική αλλεργική αντίδραση σε μάτια και μύτη. Μερικοί άντρες αναφέρουν σοβαρή φυσική κόπωση και δυσκολία συγκέντρωσης. Συνήθως συμβαίνει σε άτομα με ιστορικό αλλεργική φύσης.

ΕΧΩ ΠΡΟΩΡΗ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗ;

Πρόωρη εκσπερμάτωση. Ορισμός κλινικά χαρακτηριστικά και επιδημιολογία.
Ο ορισμός της πρόωρης εκσπερμάτωσης είναι αρκετά δύσκολος γιατί εμπεριέχει αρκετά υποκειμενικά κριτήρια. Τα κλινικά χαρακτηριστικά που ορίζουν την πρόωρη εκσπερμάτωση περιλαμβάνουν το χρόνο από την κολπική διείσδυση ως την εκσπερμάτωση, το χρονικό διάστημα και τη συχνότητα εμφάνισης του συμπτώματος καθώς και τη δυσφορία που προκαλεί στον ασθενή. Η πρόωρη εκσπερμάτωση μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρωτοπαθής αν εμφανίζεται εφ’ όρου ζωής, δευτεροπαθής αν η εμφάνιση της είναι επίκτητη και έχει κρατήσει για περισσότερο από έξι μήνες ή τέλος μπορεί να είναι μία φυσική ποικιλομορφία της σεξουαλικής ζωής η οποία μπορεί να είναι περιστασιακή και να αφορά συγκεκριμένες καταστάσεις όπως μακρά αποχή, έντονος ερωτισμός, νέος σεξουαλικός σύντροφος ή κακή επιλογή σεξουαλικού συντρόφου. Στις περιπτώσεις πρωτοπαθούς πρόωρης εκσπερμάτωσης, ο χρόνος ως την εκσπερμάτωση είναι πάντοτε μικρότερος του ενός λεπτού περίπου από την κολπική διείσδυση ή μπορεί να συμβαίνει και πριν την κολπική διείσδυση. Στις περιπτώσεις επίκτητης πρόωρης εκσπερμάτωσης έχουμε μια ξαφνική μείωση του χρόνου ως την εκσπερμάτωση ο οποίος συνήθως είναι μικρότερος των τριών λεπτών. Απαραίτητο κριτήριο για τον ορισμό της πάθησης είναι η ύπαρξη κλινικά σημαντικής δυσφορίας, η οποία να προκαλεί έντονη ενόχληση στον ασθενή και να δυσκολεύει τις σεξουαλικές του επαφές.

Τέλος υπάρχουν άντρες που παραπονιούνται για πρόωρη εκσπερμάτωση αλλά ο χρόνος κολπικής επαφής που έχουν, κρίνεται ως φυσιολογικός. Σε αυτό το σημείο κρίνεται χρήσιμο να δώσουμε μερικά επιδημιολογικά δεδομένα. Σε μελέτες αντρών που δεν είχαν πρόωρη εκσπερμάτωση, ο μέσος χρόνος ως την εκσπερμάτωση ήταν οκτώμισι λεπτά ενώ το 50% των αντρών είχαν εκσπερμάτωση μέσα σε έξι λεπτά. Το χρονικό διάστημα αυτό άλλαζε ανάλογα με την ηλικία. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι 6% των αντρών είχαν εκσπερμάτωση σε λιγότερο από δύο λεπτά, χωρίς όμως να αναφέρουν ότι το ένιωθαν σαν πρόβλημα.

Η επιδημιολογία της πρόωρης εκσπερμάτωσης είναι επίσης δύσκολο να εκτιμηθεί. Σε μελέτες επιπολασμού με ερωτηματολόγιο, η συχνότητα αυτό αναφοράς πρόωρης εκσπερματώσης ήταν γύρω στο 20% στην Ευρώπη. Οι άντρες που ανέφεραν πρόβλημα πρόωρης πραγμάτωσης είχαν αυξημένη πιθανότητα να αναφέρουν και άλλα σεξουαλικά προβλήματα. Η συχνότητα αναφοράς πρόωρης εκσπερματώσης ήταν αυξημένη στις νεαρές ηλικίες ενώ μειωνόταν μετά την ηλικία των 75 ετών. Το πρόβλημα με αυτές τις μελέτες είναι ότι επηρεάζεται σημαντικά από κοινωνικά και πολιτισμικά κριτήρια. Σε μελέτες που χρησιμοποιήθηκαν αυστηρά επιστημονικά κριτήρια για την πρόωρη εκσπερμάτιση ο επιπολασμός της νόσου ήταν ανάμεσα στο 3 με 5%.

ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΠΡΟΩΡΗ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗ;

Αιτιολογία της πρόωρης εκσπερμάτωσης.
Όσον αφορά την πρωτοπαθή πρόωρη εκσπερμάτωση οι μελέτες δείχνουν ότι δεν είναι μόνο ένα ψύχοσεξουαλικό φαινόμενο αλλά έχει επίσης και μια νευροβιολογική βάση. Μέχρι ενός σημείου υπάρχει γενετική προδιάθεση αλλά προφανώς υπάρχει και μια σεξουαλική δυσλειτουργία η οποία αυξάνει το άγχος επίδοσης. Υπάρχουν ενδείξεις ότι στους άνδρες με πρόωρη εκσπερμάτιση υπάρχει υπερδραστηριότητα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, αυξημένη ευαισθησία στα αισθητικά μονοπάτια καθώς και διαταραχές στα επίπεδα νευροδιαβιβαστών όπως το μονοξείδιο του αζώτου και η σεροτονίνη.

Στις περιπτώσεις επίκτητης πρόωρης εκσπερμάτωσης φαίνεται ότι υπάρχει περισσότερο μια ενδοκρινολογική αιτιολογία. Μελέτες έχουν δείξει ότι χαμηλά επίπεδα προλακτίνης και θυρεοειδοτρόπου ορμόνης συνδέονται με πρόωρη εκσπερμάτιση, ενώ χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης και υψηλή προλακτίνη συνδέονται με καθυστέρηση εκσπερμάτωσης. Μικρότερες μελέτες έχουν δείξει επίσης συσχέτιση με υψηλά επίπεδα συγκεντρώσης της ορμόνης λεπτίνης.

Ανδρολογικοί παράγοντες
Στυτική δυσλειτουργία.

Δεν είναι ασυνήθιστο άντρες με πρόβλημα στύσης να αναφέρουν και επίκτητη πρόωρη εκσπερμάτιση. Συνήθως είναι άνδρες μέσης ηλικίας με έντονο στρες οι οποίοι αρχίζουν να έχουνε προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας και οι οποίοι όταν νιώθουν ότι έρχεται το τέλος της στύσης προσπαθούν να επιταχύνουν την εκσπερμάτωση. Σταδιακά αυτή η συμπεριφορά μονιμοποιείται και εμφανίζουν πρόωρη εκσπερμάτιση επιπλέον της στυτικής δυσλειτουργίας.

Ανωμαλίες του πέους.

Το πιο ευαίσθητο σημείο της γενετικής περιοχής είναι ο χαλινός που συνδέει την ακροποσθία με τη βάλανο. Σε μια πρόσφατη μελέτη βραχύς χαλινός βρέθηκε στο 43% των ασθενών που ανέφεραν πρωτοπαθή πρόωρη εκσπερμάτιση. Η εκτομή του χαλινού υπό τοπική αναισθησία αύξησε το χρόνο εκσπερμάτωσης από 1,65 σε 4,1 λεπτά. Από την άλλη πλευρά η περιτομή δεν φαίνεται να επηρεάζει την ευαισθησία του πέους και την εκσπερματική λειτουργία, ιδίως αν γίνει σε παιδική ή εφηβική ηλικία. Οι λίγες περιπτώσεις στις οποίες αυτό συμβαίνει οφείλονται σε κακή χειρουργική τεχνική.

Προστατικές παθήσεις

Διάφορες μελέτες συνδέουν την χρόνια προστατίτιδα και το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου με αυξημένη συχνότητα (ανάμεσα στο 26 με 77%) εμφάνισης πρόωρης εκσπερμάτισης.

Υπερπλασία προστάτη

Μια πρόσφατη μετά ανάλυση της βιβλιογραφίας βρήκε ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της στυτικής δυσλειτουργίας και των προβλημάτων ούρησης που οφείλονται σε υπερπλασία προστάτη αλλά δεν υπάρχει συσχέτιση με την πρόωρη εκσπερμάτιση.

Ενούρηση

Ο ενδοκολπικός χρόνο εκσπερμάτωσης είναι συντομότερος σε ασθενείς με ιστορικό σοβαρής ενούρησης.

Ψυχολογικοί παράγοντες

Διάφοροι ψυχολογικοί παράγοντες συνδέονται με την δυνατότητα πρόκλησης, επιδείνωσης και διατήρησης της πρόωρης εκσπερμάτωσης. Μια συχνή ψυχοκοινωνική εξήγηση της πρόωρης εκσπερμάτωσης είναι οι βεβιασμένες αρχικές σεξουαλικές επαφές και το άγχος επίδοσης στη σεξουαλική επαφή. Η πρόωρη εκσπερμάτωση συσχετίζεται με αυξημένο γενικευμένο στρες, διαταραχές πανικού και κοινωνική φοβία.

Νευρογενείς παράγοντες

Συχνά η πρόωρη εκσπερμάτιση συσχετίζεται με δυσλειτουργίες του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Για παράδειγμα η αυξημένη καρδιακή συχνότητα στους άνδρες δείχνει αυξημένη πιθανότητα πρόωρης εκσπερμάτισης. Υπάρχουν αρκετές αποδείξεις που υποδεικνύουν ότι η πρόωρη εκσπερμάτιση σε πολλούς άντρες μπορεί να είναι το αποτέλεσμα κακού συντονισμού μεταξύ των δύο αυτόνομων νευρικών συστημάτων που εμπλέκονται στη σεξουαλική λειτουργία, με πρόωρη ενεργοποίηση του συμπαθητικού, η οποία αυξάνει την έκκριση αδρεναλίνης και πυροδοτεί την πρόωρη εκσπερμάτιση.

Επίδραση της πρόωρης εκσπερμάτισης στη ζωή του ασθενή.

Ανεξάρτητα από το αν η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι πρωτοπαθής ή επίκτητη, έχει σημαντική αρνητική επίδραση όχι μόνο στη σεξουαλική ζωή του ασθενή και της σύντροφό του, αλλά έχει και μακροπρόθεσμη επίδραση στην προσωπικότητα του ασθενή και στη σταθερότητα της σχέσης του. Η μακροπρόθεσμη πρόωρη εκσπερμάτιση επηρεάζει την αυτοπεποίθηση, την συναισθηματική ευεξία και την ποιότητα ζωής και μπορεί αν δεν αντιμετωπιστεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και αυτοκτονικό ιδεασμό. Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε χωρισμό ή διαζύγιο ακόμα και σε σχέση με την στυτική δυσλειτουργία.

Διάγνωση της πρόωρης εκσπερμάτωσης
Η διάγνωση της πρόωρης πραγμάτωσης προκύπτει μέσα από την λήψη προσεκτικού σεξουαλικού ιστορικού. Πολλοί ασθενείς ντρέπονται να το αναφέρουν ενώ άλλοι μπερδεύουν την στυτική δυσλειτουργίας με την πρόωρη εκσπερμάτωση. Η κρίσιμη ερώτηση που πρέπει να απαντήσει ο ασθενής είναι αν η στύση χάνεται πριν την εκσπερμάτωση ή αν η στύση χάνεται γιατί η εκσπερμάτωση συμβαίνει πολύ γρήγορα. Η εκτίμηση του χρόνου ως την εκσπερμάτιση μπορεί πολύ απλά να γίνει ρωτώντας το ζευγάρι. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο αυτό αναφερόμενος χρόνος ως την εκσπερμάτιση ταυτίζεται αρκετά με τον χρόνο οποίος μετριέται κλινικά με χρονόμετρο. Στην κλινική εξέταση πρέπει να εξεταστούν τουλάχιστον τα έξω γεννητικά όργανα για τυχόν φίμωση ή βραχύ χαλινό. Ασθενείς με επίκτητη πρόωρη εκσπερμάτωση και ιστορικό προστατικής νόσου θα πρέπει να εκτιμηθούν με τις σχετικές εξετάσεις και καλλιέργειες ούρων και σπέρματος. Ορμονικός έλεγχος δε χρειάζεται συνήθως εκτός κι αν υπάρχει σχετικό ιστορικό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΩΡΗΣ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗΣ.

Ψύχο-σεξουαλική θεραπεία. Θεραπεία συμπεριφοράς και σεξουαλική συμβουλευτική.
Καθώς ιστορικά η πρόωρη εκσπερμάτιση θεωρούνταν ψυχολογική νόσος, η ψυχοθεραπεία ήταν ο χρυσός κανόνας για την αντιμετώπιση. Πρόσφατες μελέτες όμως έχουν δείξει ότι η φαρμακοθεραπεία είναι καλύτερη στην επίκτητη πρόωρη εκσπερμάτωση ενώ στην πρωτοπαθή πρόωρη εκσπερμάτωση η ψυχοθεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, πιθανότατα λόγω της νευροβιολογικής και γενετικής αιτιολογίας της νόσου. Παρόλα αυτά ο συνδυασμός φαρμακοθεραπείας και εκμάθησης σεξουαλικών τεχνικών φαίνεται να είναι καλύτερος από οποιαδήποτε μονοθεραπεία. Οι σεξουαλικές θεραπευτικές τεχνικές στην πρόωρη εκσπερμάτωση περιλαμβάνουν ένα συνδυασμό εκμάθησης τεχνικών και γνωσιακής ψυχοθεραπείας.

Τοπικά αναισθητικά
Υπάρχουν στο εμπόριο σκευάσματα λιδοκαΐνης ή συνδυασμού λιδοκαΐνης και πριλοκαϊνης σε μορφή σπρέι ή κρέμας καθώς επίσης και προφυλακτικά που περιέχουν τοπικό αναισθητικό. Τα σκευάσματα αυτά φαίνεται να είναι αποτελεσματικά στο 80% των περιπτώσεων αλλά έχουν το μειονέκτημα ότι πρέπει να εφαρμοστούν 10 με 20 λεπτά πριν από την επαφή, έχουν προβλήματα δοσολογίας και μείωσης της αισθητικότητας του πέους. Επίσης πρέπει να αποφευχθεί η μεταφορά της κρέμας στην σύντροφό η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει κολπικό μούδιασμα. Παρόλα αυτά, τα τοπικά αναισθητικά είναι μια φθηνή και αποτελεσματική θεραπεία.

Φαρμακευτική θεραπεία
Αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης.

Τρόπος δράσης

Η σεροτονίνη και ιδιαίτερα οι υποδοχείς 1και 2 έχουν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία της εκσπερμάτωσης. Με την εξέλιξη και χρήση των αναστολέων της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης για τη θεραπεία της κατάθλιψης, φάνηκε νωρίς η παράπλευρη ενέργεια τους στην καθυστέρηση της εκσπερμάτωσης. Η μέγιστη επίδραση των φαρμάκων φαίνεται μετά από μία έως τρεις εβδομάδες χρήσης.

Δαποξετίνη

Η δαποξετίνη είναι ένας ταχείας δράσης αναστολέας της σεροτονίνης. Η μέγιστη συγκέντρωση το φάρμακου έρχεται σε 1,3 h και έχεις σύντομο χρόνο ημισείας ζωής ( το 95% του φαρμάκου έχει φύγει μετά από 24 h). Υπάρχει στις δοσολογίες τον 30 και 60 mg. Η δαποξετίνη διπλασιάζει και τριπλασιάζει τον χρόνο ως την εκσπερμάτωση ενώ τα αποτελέσματα είναι πιο έντονα σε ασθενείς με πολύ μικρούς χρόνους εκσπερμάτωσης. Έχει παρόμοια αποτελεσματικότητα τόσο σε άντρες με πρωτοπαθή όσο και με επίκτητη πρόωρη εκσπερμάτωση. Οι κυριότερες παρενέργειες είναι ναυτία, ζάλη και πονοκέφαλος αλλά μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των ασθενών διακόπτουν το φάρμακο για αυτούς τους λόγους. Η δαποξετίνη μπορεί να χορηγηθεί ταυτόχρονα με αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης 5 α, με ασφάλεια κι ακόμα καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά το χρόνο μέχρι την εκσπερμάτωση. Αυτή τη στιγμή η δαποξετίνη είναι το μόνο εγκεκριμένο φάρμακο για την πρόωρη εκσπερμάτωση.

Εικόνα admin

Αντώνιος Λογοθέτης Ουρολόγος, Fellow European Board of Urology

Σπούδασα στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο και αποφοίτησα το 2003. Ειδικεύτηκα για 1 ½ χρόνο στη χειρουργική στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, έπειτα για 6 μήνες στην Ουρολογική Κλινική του Νοσοκομείου Σύρου και για 4 χρόνια στην Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου. Η συνεχής ενημέρωση στον τομέα της ουρολογίας είναι πρωταρχικός μου στόχος, έτσι μετά εξειδικεύτηκα στην Ακράτεια και τη Νευροουρολογία στο Νοσοκομείο Southmead NHS Trust, Bristol στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ογκολογική Ουρολογία στο νοσοκομείο The Christie NHS Foundation Trust Manchester. Οι τομείς που ειδικεύομαι είναι η νευροουρολογία, η ουροδυναμική, η στυτική δυσλειτουργία, υπογονιμότητα, η γυναικο-ουρολογία και η ακράτεια. Είμαι επιστημονικός συνεργάτης του Ιατρικού Αθηνών όπου είμαι υπεύθυνος για το Ουροδυναμικό εργαστήριο και επιστημονικός συνεργάτης για τον καρκίνο του πέους της Β’ Πανεπιστημιακής Ουρολογικής Κλινικής και υποψήφιος διδάκτορας.